Ι.
κρυφά χαμόγελα και βλέμματα
φτάνουν στο μικρό το σινεμά
κι από το κίτρινο περίπτερο
παίρνουν όνειρο μόνο μ’ ένα σελίνι
απόψε η νύχτα είναι σίγουρη
και τ’ αύριο σχεδόν ψιθυρισμένο
II
μιμόζες και κυκλάμινα
άσπρες μεταξωτές κορδέλες
ο ασημένιος της σταυρός
το ντροπαλό χαμόγελο της άτολμης αυγής
"μόνο εσύ", του ψιθυρίζει
στο πρώτο τους ξημέρωμα
Ένα ποίημα στη σειρά Δεκατρείς Mεταξωτές Mπαλάντες
Read the English version of this poem at A Shilling for a Dream
Λίγα λόγια για το ποίημα…
Όνειρο Μόνο Μένα Σελίνι – Ποιήματα Κύπρου
Στο “Όνειρο Μόνο Μένα Σελίνι”, ένα από τα ποιήματα του κύκλου “Δεκατρείς Μεταξωτές Μπαλάντες” της συλλογής “Ποιήματα Κύπρου”, ξεδιπλώνεται ο ψίθυρος ενός έρωτα αγνού, ανάμεσα σε έναν νεαρό κι ένα κορίτσι, μέσα στη σιωπή μιας κοινωνίας αυστηρής και θεοσεβούμενης. Οι στίχοι ντυμένοι με τη λεπτότητα μιας άλλης εποχής, αιχμαλωτίζουν εκείνη την άυλη λαχτάρα, όπου τα βλέμματα και τα μισόλογα ήταν ο μόνος δρόμος προς την καρδιά. Κάτω από τον ίσκιο των κοινωνικών επιταγών, σε καιρούς όπου κάθε προγαμιαία πράξη έμοιαζε με αμάρτημα, ο έρωτάς τους παραμένει αγνός, μια αθόρυβη ευωχία συναισθημάτων, ανέγγιχτη από τη σωματική προσέγγιση, κι όμως γεμάτη από το φως και την αναμονή της πρώτης αγάπης.
Το ποίημα, τοποθετείται στο μικρό τοπικό σινεμά, ένα χώρο που αναγνωρίζεται ως κέντρο ψυχαγωγίας για τους νέους κατά τις σχολικές διακοπές. Ένα σελίνι αρκεί για να τους χαρίσει ένα όνειρο, μια ευκαιρία να ξεφύγουν από την πραγματικότητα και να ζήσουν, έστω για λίγο, την ψευδαίσθηση της απόλυτης ελευθερίας. Η βραδιά αποκτά για εκείνους μια βεβαιότητα και οικειότητα, που τους δίνει δύναμη και ελπίδα, ενώ το μέλλον διαγράφεται μπροστά τους αχνά και σχεδόν ψιθυρισμένα.
Θεματολογία της Αθωότητας και της Εγκράτειας
Στο "Όνειρο Μόνο Μένα Σελίνι," η σχέση των δύο νέων ανθεί μέσα σε έναν κόσμο περιορισμών και ηθικής, όπου κάθε κίνηση και βλέμμα έχουν μια σημασία που ξεπερνά την επιφανειακή τους ερμηνεία. Η εγκράτεια καθορίζει και περιφρουρεί την αθωότητα του έρωτά τους, επιτρέποντας στα συναισθήματα να εκδηλωθούν μόνο μέσω υπαινιγμών. Οι στιγμές αυτές μετατρέπονται σε σύμβολα μιας ήσυχης και ειλικρινούς αγάπης, που εξελίσσεται μέσα στην απόλυτη σιωπή.
Το σινεμά προσφέρει έναν σπάνιο χώρο ελευθερίας, όπου μπορούν, έστω και στιγμιαία, να βρεθούν μαζί, χωρίς να αμφισβητούνται από τον έξω κόσμο. Εκεί, τα όνειρά τους αποκτούν σχήμα και περιεχόμενο, ενώ το αθώο βλέμμα της κοπέλας και το διακριτικό χαμόγελο του νεαρού αποκαλύπτουν έναν έρωτα που παραμένει ανόθευτος και αγνός.
Εικόνες και Συμβολισμοί
Ο τίτλος του ποιήματος, "Όνειρο Μόνο Μένα Σελίνι," είναι και αυτός μια αλληγορία της ανεκτίμητης αξίας μιας τόσο απλής απόλαυσης. Με τη χρήση κρυφών χαμόγελων και βλεμμάτων, τα συναισθήματά τους βρίσκουν μια διακριτική και απλή έκφραση, ενισχύοντας την αίσθηση της ελευθερίας και της αγάπης τους. Η εικόνα του “κίτρινου περιπτέρου” γίνεται συνώνυμη με την απλότητα της ζωής και την αίσθηση της ανεπιτήδευτης οικειότητας. Η σύνδεση του πρώτου τους ξημερώματος με την αγνότητα των λουλουδιών και του φυσικού τοπίου δίνει στον έρωτά τους έναν αιώνιο και διαχρονικό χαρακτήρα.
Η παρουσία της μιμόζας και των κυκλάμινων δημιουργεί μια αίσθηση αρμονίας με τη φύση, που προσδίδει στον έρωτά τους μια ήρεμη και αγνή ποιότητα. Οι εικόνες αυτές αντικατοπτρίζουν την ομορφιά του νησιού της Κύπρου και συνδέουν την ιστορία του έρωτά τους με τον φυσικό κόσμο, υπογραμμίζοντας την αθωότητα και την καθαρότητα των συναισθημάτων τους.
Πολιτιστικό και Θρησκευτικό Πλαίσιο
Το θρησκευτικό και κοινωνικό πλαίσιο όπου εξελίσσεται η σχέση τους αποτελεί όχι μόνο το σκηνικό της ιστορίας, αλλά και ένα αόρατο όριο που δεν μπορούν να ξεπεράσουν. Η παρουσία των "ιερέων" και των "δασκάλων" υπενθυμίζει τους αυστηρούς κώδικες ηθικής που διέπουν τις ζωές των νέων, κάνοντας την κάθε τους συνάντηση πολύτιμη και αξιομνημόνευτη. Η αυστηρή κοινωνική ηθική, αντί να αποδυναμώνει την αγάπη τους, της προσδίδει ένα σχεδόν ιερό και άφθαρτο χαρακτήρα, αναδεικνύοντας την πνευματική της διάσταση.
Η αγάπη τους έτσι αποκτά έναν σχεδόν θεολογικό χαρακτήρα, μια ανώτερη διάσταση που ξεπερνά τα καθημερινά και πρακτικά όρια, διατηρώντας τη σχέση τους αγνή και ανεπηρέαστη από την πραγματικότητα.
Ποιητικές Εικόνες και Κεντρικό Συμβολισμό
Η εικόνα των “άσπρων κορδελών” και του “ασημένιου σταυρού” παραπέμπει στην αθωότητα και την ευπρέπεια της κοπέλας. Το ψιθύρισμα της λέξης "μόνο εσύ" εκφράζει μια διακριτική ομολογία, σχεδόν ιερή, υπογραμμίζοντας τη μοναδικότητα και την ανεκτικότητα της αγάπης τους. Μέσα από αυτή την εικόνα, η αγάπη τους παρουσιάζεται ως μια εμπειρία εντελώς προσωπική και απαλλαγμένη από κάθε άλλη επιρροή.
Με την ολοκλήρωση του ποιήματος, οι δύο νέοι αγκαλιάζουν τον έρωτά τους με διακριτικότητα και ευλάβεια. Μέσα σε αυτό το συντηρητικό περιβάλλον, η αγάπη τους παίρνει μορφή, μια αγάπη αγνή, γεμάτη σιωπή και σέβας, που παραμένει κρυφή και ανέγγιχτη, σαν ένα “όνειρο μόνο μένα σελίνι”.
Το ποίημα τοποθετημένο σε έναν κόσμο όπου ο έρωτας εκφράζεται με βλέμματα και ψιθυριστά λόγια, γίνεται μια τρυφερή εξερεύνηση της νεότητας, της αθωότητας και της σιωπηλής σύνδεσης που χαρακτηρίζει τα Ποιήματα Κύπρου με την διαχρονική, συγκρατημένη ομορφιά τους.
Comments