top of page
Ο Κύπριοσ Ποιητής Τάκησ Ζαχαρίου

 

Καλώς ήρθατε στη προσωπική μου ιστοσελίδα αφιερωμένη στην εξερεύνηση του πλούσιου και συναισθηματικού εδάφους της ζωής μέσω της ποίησης.

 

Στη συλλογή Ποιήματα Κύπρου, θα βρείτε δικά μου έργα που εμβαθύνουν σε θέματα όπως ο θάνατος και η θλίψη, ενηλικίωση, την ιδιότυπη μου άποψή για τη θρησκεία, ποιήματα για αγάπη και απώλεια και πολλές άλλες πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας.

 

Μέσα από την ευρύτατη ποίησή μου για την ανθρώπινη κατάσταση, προσκαλώ τους αναγνώστες να με ακολουθήσουν σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Είτε αναζητάτε παρηγοριά είτε απλώς θέλετε να εμβαθύνετε την εκτίμησή σας για τη μορφή της τέχνης, η ιστοσελίδα μου σας προσφέρει έναν ασφαλή και υποστηρικτικό χώρο για εξερεύνηση. Κοπιάστε να βυθιστούμε μαζί στην ομορφιά και τη μεταμορφωτική δύναμη της ποίησης.

Η.Β. - ΚΥΠΡΟΣ - ΓΙΑΛΟΥΣΑ

Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

Ιουλιέτα
ένα ποίημα του
Τάκη Ζαχαρίου

 

πάντα το φως της

μαζί, πάντα μαζί, ποτέ της μόνη

μεσημέρι—πενικιλίνη
και μια βελόνα θάνατο

χαμός, πόσος χαμός
ρέει σήμερα στη Βερόνα

κι αυτός ο λάκκος
χρόνια και χρόνια βάθος
καραδοκεί κρυμμένος στην γωνιά
του μαρμαρένιου κήπου

χέρια και κόκαλα
μπλεγμένα, σπασμένα
και μια βρωμιά θανάτου

μα πού ‘ναι
τα κόκαλα  ε κ ε ί ν η ς
που μοσκοβολούν μέλι και μύρο

θεριστή
βάλε στην θήκη το δρεπάνι
δίχως το φως της
πως θα θερίσεις το σιτάρι
στα κίτρινα χωράφια
τού καλοκαιριού

 

και συ σεβάσμιε και αγαθέ μου γέροντα
πάρε σε παρακαλώ τούτο το πρόσφορο
για το Τρισάγιο και τα καλά σου λόγια

 

όχι! όχι! όχι!
ποτέ δεν την αφήνω μόνη
στα μάρμαρα και στις σκιές


πάντα το φως της

μαζί, πάντα μαζί, ποτέ της μόνη

Πρόσφατα Ποιήματα του Τάκη  Ζαχαρίου...

Επιλεγμένα Ποιήματα του Τάκη  Ζαχαρίου

Επιλεγμένες Συλλογές του Τάκη  Ζαχαρίου

Cyprus Flag.png

Στην ποικίλη συλλογή του Τάκη Ζαχαρίου, "Ποιήματα Κύπρου," οι αναγνώστες μεταφέρονται σε ένα ποιητικό ταξίδι που εξερευνά θέματα που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ανθρώπινων εμπειριών, όπως ο λεπτός χορός με τη θνητότητα, το μωσαϊκό της ανάπτυξης και της ωρίμανσης και οι προβληματισμοί για την αγάπη και την απώλεια. Τα Κυπριακά Ποιήματα αντλούν έμπνευση από το μαγευτικό τοπίο και τη διαχρονική λαογραφία της Γιαλούσας Κύπρου, γενέτειρας του ποιητή, και την πλούσια μυθολογία που συνδέεται με την κληρονομιά της...

Ένα ζευγάρι σε απόγνωση, ο ένας απομακρύνεται και ο άλλος σωριάζεται στο πάτωμα. Μια οδυνηρή απεικόνιση της αγάπης και απώλειας.

"Παλιές ιστορίες" είναι μια συλλογή ποιημάτων πού αντανακλούν μια παράλληλη ζωή στην οποία ο αφηγητής φαντάζεται έναν δεσμό γεμάτο συναισθήματα ψηλής και βαθιάς έντασης. Η αγάπη κυριαρχεί σε αυτή τη φανταστική σχέση, με κάθε σύντροφο να δίνει τα πάντα χωρίς επιφυλάξεις.

Δυστυχώς, πολλές σχέσεις που ξεκινούν με τόσο ιδεαλιστικές προθέσεις, καταλήγουν σε θλίψη, αίσθηση απώλειας και σοβαρή κατάθλιψη. Μετά την κατάρρευση, ακόμη και οι πιο ασήμαντες πράξεις φαίνονται ακατόρθωτες, καθώς πρέπει να μάθει κανείς πως να ζήσει ξανά την ζωή του.

Η συνειδητοποίηση ότι πλέον ο ένας από τους δυο είναι πια μια υποσημείωση στη ζωή του άλλου, γίνεται τόσο πιο δύσκολη όταν ο λόγος του χωρισμού είναι μια ανεξήγητη απομάκρυνση.​

Μια σειρά ποιήματα Θανάτου και Θλίψης του Κύπριου Ποιητή Τάκη Ζαχαρίου. Μια νεαρή ζωή μνημονεύεται στο νεκροταφείο της Γιαλούσας, Κύπρου

Οι “Δεκατρείς Μεταξωτές Μπαλάντες” είναι μια σειρά ποιήματα θανάτου και θλίψης στη συλλογή Ποιήματα Κύπρου.

 

Για να παραθέσω ένα αγαπημένο ποιητή "ο θάνατος είναι παμπάλαιος αλλά πάντα είναι καινούργιος". Ακόμα περισσότερο, όταν πρόκειται για το θάνατο νεαρού παιδιού, δημιουργεί συναισθήματα οργής και θυμού για έναν θεό που στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί αδιάφορος, αλλά πιο συχνά σκληρός και δολοφονικός.

 

Αν και είμαι άθεος και δεν μπορώ να πιστέψω σε έναν μεταφυσικό κόσμο, πολλές φορές αργά τη νύχτα μαλώνω μαζί του, απαιτώντας εξήγηση για μια τέτοια σκληρότητα.

 

Σε αυτά τα ποιήματα προσπάθησα να αποτυπώσω τόσο τη χαρά μιας νεαρής ζωής όσο και τη θλίψη που ένιωσαν όλοι όταν έφυγε τόσο απροσδόκητα από κοντά τους.

Τοξική αγάπη, απελπισία και κατάρρευση της σχέσης. Καταστροφική αλλά και συναρπαστική αγάπη.

Τα "Μωσαϊκά" είναι μια σειρά ποιημάτων για τρικυμιώδεις και τοξικές αγάπες. Ο έρωτας σε πολλές φορές μπορεί να είναι χαρούμενος και ανυψωτικός και σε άλλες γεμάτος θυμό και καταστροφή. Συχνά, η έλλειψη επικοινωνίας και οι παρεξηγήσεις μπορούν να κάνουν μια σχέση εύφλεκτη και τοξική, δημιουργώντας πικρούς διχασμούς και κατάρρευση.

 

Απόλυτα συνηθισμένες καταστάσεις μπορεί να παρερμηνευτούν, ανασφάλειες του παρελθόντος μπορεί να βγουν στην επιφάνεια και μερικές φορές το ένα ή και τα δύο μέρη μιας σχέσης αντιδρούν με παράλογο τρόπο λόγω των εμπειριών του παρελθόντος ή των ελαττωμάτων του χαρακτήρα τους.

Αγαπημένα Ποιήματα

Οδυσσέας Ελύτης

Οδυσσέας Ελύτης

(02/11/1911 – 18/03/1996)

Ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979 για τη μοναδική ποιητική του φωνή που αντανακλά τη στενή του σύνδεση με την ελληνική παράδοση και πολιτισμό. Οι ζωντανές εικόνες, η μουσική γλώσσα και η έντονη του συναίσθηση, αιχμαλωτίζουν την ουσία της ελληνικής ζωής και παράδοσης, καθιστώντας τον Ελύτη σαν έναν επιδραστικό γίγαντα στην ελληνική λογοτεχνία. Η κληρονομιά του συνεχίζει να εμπνέει αναγνώστες και συγγραφείς σε όλο τον κόσμο. Το έργο του έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ού αιώνα.

 

Περισσότερα για το Οδυσσέα Ελύτη:  Βικιπαίδεια

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι

ένα ποίημα του

Οδυσσέα Ελύτη

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι

τ’ άγριο μαλλί σου στην τρικυμία

το ραντεβού μας η ώρα μία

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι

τα μαύρα μάτια σου το μαντίλι

την εκκλησούλα με το καντήλι

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι

κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι

 

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι

με τα μισόλογα τα σβησμένα

τα καραβόπανα τα σχισμένα

Μες στις αφρόσκονες και τα φύκια

όλα τα πήρε τα πήγε πέρα

τους όρκους που έτρεμαν στον αέρα

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι

κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι

Ένα από τα πιο αγαπημένα ποιήματα του Οδυσσέα Ελύτη είναι το ποίημα "Όλα τα πήρε το καλοκαίρι". Ο ποιητής αναφέρεται στη φθορά του καιρού και της φύσης κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ενώ παράλληλα απεικονίζει το θέμα της ανθρώπινης ζωής και θνητότητας. Η ποιητική γλώσσα του Ελύτη, με τις μεταφορές και τα σύμβολα που χρησιμοποιεί, εκφράζει μια βαθιά μελαγχολία για το πέρασμα του χρόνου και για την αναπόφευκτη αλλαγή.

Το ποίημα αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά του έργα και συνδέεται συχνά με την έννοια της μεταμόρφωσης και της απώλειας. Με τη δυνατότητα του αναγνώστη να ερμηνεύσει το ποίημα σε πολλά διαφορετικά επίπεδα, αποτελεί ένα αριστούργημα της ελληνικής ποίησης και μια αξιοσημείωτη συνεισφορά στην παγκόσμια λογοτεχνία.

 

Μια εκτενής ανάλυση αυτού του ποιήματος μπορεί να βρεθεί στο blog:

Σημειώσεις Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Κωνσταντίνου Μάντη

Εγγραφείτε για τα πιο πρόσφατα ποιήματα

ευχαριστώ για την υποβολή

Σας ευχαριστώ που επισκεφτήκατε

την ιστοσελίδα μου

Παρακαλώ, ελάτε ξανά σύντομα

  • Facebook
  • Twitter
bottom of page