Μερικές φορές, παλιές ανασφάλειες βγαίνουν στην επιφάνεια, συνοδευόμενες από νοσταλγικές αναμνήσεις παλιών εραστών, απώλειας, θανάτου και θλίψης. Άλλες φορές, έχω πικρούς καυγάδες με τον Θεό μέχρι αργά τη νύχτα για την αμαρτία, τη λύτρωση και τον θάνατο παιδιών· όταν η παρηγοριά δεν έρχεται, με απόγνωση τρέχω για καταφύγιο στο αληθινό εξομολογητήριο της ζωής—την ποίηση.

Η ποίηση είναι καταφύγιο και αποκάλυψη—ανιχνεύει την αγάπη, την απώλεια, τη χαρά, την απελπισία, τη μεταμόρφωση και την πίστη. Σε στίχους με ευωδιά της Κύπρου, ψίθυροι ηλιόλουστοι αλλά μακρινοί συνυφαίνονται με μυστήρια πίστης και σιωπηλές αλήθειες. Εκεί όπου τα ερωτήματα ταλαντεύονται, η καρδιά αναζητά ότι οι λέξεις δεν τολμούν να φανερώσουν.