Ποίηση Αγάπης και Απώλειας,
Χαράς και Απελιπισίας
Ένα ταξίδι ζωής σε στίχους: Αγάπη, απώλεια, θλίψη, και απελπισία
Καλώς ήρθατε σε έναν κόσμο ποίησης που εξερευνά τις συναισθηματικές πτυχές της ζωής, αγγίζοντας θέματα που καθρεφτίζουν κάθε πλευρά της ανθρώπινης εμπειρίας. Μέσα από αυτές τις σελίδες, η φωνή του ποιητή περιπλανιέται ανάμεσα στην αγάπη και την απώλεια, τη χαρά και την απελπισία, τη θλίψη, και τα μυστήρια της πίστης. Στα έργα αυτά, ορισμένα ποιήματα αντλούν έμπνευση από την Κύπρο, γνωστά ως "Ποιήματα Κύπρου" και "Ποίηση Κύπρου," αποδίδοντας τη ξεχωριστή αίσθηση και τον χαρακτήρα της πατρίδας του ποιητή.
ένα αγαπημένο ποίημα
Άνοιξη
Στο καιρό του σούρουπου και της
μελαγχολίας,
θυμάμαι τα μικρά χελιδονάκια
στο νυσταγμένο ουρανό του Αυγούστου
σαν φεύγαν για το νότο.
“Αυτό ήταν;”
ρωτάει ένας άντρας συγχυσμένος.
Στην καμινάδα, ένα κοτσύφι
κράζει και τον περγελά ανέλεα:
“Δεν θα ξαναρθεί ποτέ η άνοιξη!”
Ο γελωτοποιός αγαπά τη νεαρή βασίλισσα
και στη στέγη μια θλιμμένη κουκουβάγια
απαγγέλει τη τελευταία γραμμή του πρίγκιπα:
“Τα υπόλοιπα είναι σιωπή1.”
Τα δέντρα, μαραμένα και σχεδόν γυμνά,
ικετεύουνε την Περσεφόνη να μην φύγει.
Ξέρουν ότι ο Σεπτέμβρης πλησιάζει.